12 Eylûl 1980… 2 Ekim 2016 parlemento açılış…

Ve bir şiir…

1982 Ağustosu’nda , İstanbul Tuzla Yedek Subay okulundayız. CIA soslu , Kenan Evren başaşçılı 12 Eylûl darbesi(!) üzerimizden silindir gibi geçiyor.

AMA her nedense PARLEMENTOYU falan bombalamak, kimsenin aklından geçmiyor; demekki daha OTUZ BEŞ yıl beklememiz gerekecek.

(( 15/16 Temmuz’ un gelmesini ima ediyorum canım. ))

Okulda, herkes birbirine endişeyle bakıyor.

Tırsıyoruz açıkcası; casus mudur, kışkırtıcı O.Ç mudur şeklinde ikircikli haller geçiyor aklımızın nöbet kulübelerinden.

 Beter hallerdeyiz.Bir toplumda , BİREYLER arasına , orospuluk – güvensizlik – riyakârlık sokarsanız, devletin de , toplumun da canına okumuş olursunuz.

// Bir insanın kafasına bir mermi sıkarsanız, anında ölür.

AMA kahvesine,çayına ARSENİK zehiri koyarsanız:

Ağır,ağır ve farkında olmadan ölür.

Üstelik  OTOPSİDE, arsenik hayli zor tespit edilir. //

Biz, tekrardan TUZLA’ya dönelim ;Yedek subay derslerinin dışında, birbirimize bulmacalar, şakalar aracılığıyla ısınmaya çalışıyoruz ama içimizdeki o “ acaba kimdir endişesi” kolay çıkmıyor.

Bir arkadaşıma, 79’dan beri şiir yazdığımı,yavaş yavaş yayınlanmaya başladığımı, henüz kitap çıkarmanın erken olduğunu falan anlatıyorum…Beni ilgiyle,sevgiyle dinliyor.

AĞUSTOS ayı çıkmış, sonbahara adım atmıştık.Ekim ayı başlarıydı galiba, o arkadaşım bir haftasonu , koltuğunun altında, tomar edilmiş bir dergiyle geldi ve “ Sungur, biraz konuşalım”dedi, hafif mahçup bir edayla.

“Elbette “dedim.

 Sınıfta , bir köşeye yerleştik. Söz, önce ondaydı.” Sen şiir yazıyorum falan diyordun ya…Biz, diğer yoldaşlarla , bu şiir yazmalarını falan ,  biraz tebessüm(!) ederek dinliyorduk.Hatta biraz da ağırdan alıyorduk.fakat bu haftasonu, çoğunluk gittiğim kitapevinde, elimdeki dergiyi aldım.”

O dergi, zannederim o yılların hayli prestijli , şiir ağırlıklı OLUŞUM dergisiydi.Bir kaç ay önce , bir şiirimi , yazıişlerine göndermiştim.ARKADAŞIM, derginin kapağında,adımı görünce, büyük bir merak ve istekle dergiyi almış, heyecanla , doğrudan şiirimin olduğu  sayfayı açmış.

“Biz” dedi, “Yoldaşlarla  , senin şiir yazmanı , biraz amatör bir heyecanın  ürünü falan sanıyorduk. Yahu, sen basbayağı bir şiir yazıyormuşsun, kusura bakma,seni hafife almışız”.

“Lütfen dergiyi imzalar mısın “ dedi. Hayatımda, şiirim için attığım ilk imzadır bu “imza”.

Yine bir SONBAHAR günü, Tuzla Yedek Subay okulunda değiliz; PARLEMENTO, hitlere, staline nazire yaparcasına “açılıyor”.

Niye açılıyor ki!! ??

HANİ memet ali erbil,ÇARKI FELEK programında ,  BAŞKAN OBAMA’nın ilk seçildiğinde , “ bizlerin neden oy kullanmadığımızı” merak etmişti ya!Onun gibi bir şey .

Neden açıldı ki PARLEMENTO!

AMA buyurun size “o şiir”…

…………………………………………………………………………………..

SONBAHAR geçitleri

Bize bu geçitlerde her akşam

Okunan en eski masalların

Derin izlerinden nasılsa yaya

Kalan sevdalar

Bir ince hüzün gömleği geçmişten

Hem âteş hem de kül kaldı bugüne…

Vakit kavuşmadadır ki onca sonbahar

Gömüldü acılar mülkünde

Yapraklar , âteşten saplarıyla

Ve biz

Şol yangından nasılsa arta kalanlarız…

Sarı delirir defterlerde

Açılan sayfalarda sonbahardan

Dağılmış yalnızlık ışıkları

Kalpte derin ne varsa

Çiçekler zamanı , aşklar

Yazdan bir sonraki mevsimken

Yoksulluk gibi tükenir

Gözlerimin yollarında

Sevdalar, derin ahlarla

Kuşatır zamanı sessizlik

Denizlerinde kimdi hüznü

Böylece yazan mevsimlerden

Yazdı da sarı delirdi

Defterlerde bir sayfa açıldı da

Sonbahar döküldü yalnızlıklara…

Valide Çeşme

Maçka,İstanbul

1981 Sonbahar