1. Bölüm

ÖZGÜRLÜK ve BAĞIMSIZLIK ,benim karakterimdir.

( Ezeli ve ebedi başbuğumuz SARI PAŞAMIZ…)

Hiçbir kişiye,kuruma, politik parti ve topluluğa, dine , din dışı tutum ve tavra…

Bağlanmadım.

( Burası benden )

Daima yüce göklerin bedava bir yemek olarak verdiği akla ve gönüle güvendim…

(Burası da  Paul Davis’den )

Bu bölümde, sizlere kendimi anlatacağım…

İzninizle…

1--- Son birkaç gün içinde, Berlin’de yaşayan “” OKUR-YAZAR” bir yurttaşımızla , face üzerinden yazışıp, tartıştık.Sonuç olarak,gösterdiği düşünsel yetersizlik ve katı hal dolayısıyla, kendisini ciddiye alamayacağımı belirtip, kendi adıma yazışmayı bitirdim.

2--- USTAM Hilmi YAVUZ, dizinin dibinde geçirdiğim üç yıl boyunca, bize verdiği anlama, öğrenme, anlatabilme ,zorunlu temel örüntüsünün ( ZEMİN STATİĞİ diyelim, meselâ )  , OKUR YAZAR ANLAR ve hatta “”KAZAR”” olmak şeklinde yaşama kazandırılmasını , biteviye anlatırdı.

1981 Kasımı’ndan bu yana, bu uyarısına sadık kalmaya çalıştım.

1981 Kasımı’nda, ustam HİLMİ YAVUZ, piyasa kafasıyla düşünseydi, hukuken olmasa da , fiilen biten okulumun ÇIKIŞ evrakını, bizzat İst. Dûkalığına ,adını kullanarak beyan eder, büyük sıçramalara gebe olan TÜRK reklâm dünyasının , muhtemel bir köşesinde , metin/ slogan yazarı olarak ,bordrolu olmamı sağlardı.

Ama yapmadı.

İTÜ-MAÇKA binasının karşısındaki , ulu ağaçlı parkta, gözlerinin içine, hafif ıslak baktığımda , “Hayır Sungur, hayır evlat.Memleketine gidecek ,burada öğrendiklerini geliştirecek, sen de geliştirdiklerini paylaşacaksın.Kısaca , bir çeşit öğrenme-öğretme bahçevanı olacaksın” diyerek, sağ kolunu  Tarsus’a uzatıp, dileğini iyicene pekiştirmişti.

Odur budur…

Bu değerli yönlendirmenin ışığında…

Kaç bin tane A4 kâğıdı dolduracak makale yazdım, kimbilir.

İbrahim Yalçıner’e , sevgili Bülent Ateş’e , Serdar Keskinışığ’a sormalı…

2003 Ekimi’nden , 2012 Temmuzu’na kadar, yerel bir TEVEDE, KAFDAĞI’nın ardı isimli, kalp sektesine kaynak olabilecek sertlikte program yaptım. Rahmetli valde, ikide birde , “Çocuk, sen gene ne anlatmışsın tevede, içime mi indireceksin,Toros’taki abilerin haber verdiler” diyerek, EVRENSEL ANALIK koruma içgüdüsüyle ,önümü kesmeye çalışırdı. 

3--- Ülkemiz “”SAĞI”” , yapısı itibariyle , ciddi bir zihni altyapısı olmuş,olabilmiş düşünsel öbek değildir.

Bunu,ayrıntılarıyla, gelecek kısımlarda anlatacağız.

  Bu yazı, özellikle ülkemizdeki “” güncel “”SAĞ “”SÖZDE DİNİ - düşünce yapısının, içine “ sokulduğu” anlamsızlık-kesin tapınma tarz, terbiyesizleşip, utanmazlığın tavan yaptığı  tavır üzerine kaleme alınmaktadır.

Yüce gök, işimizi kolaylaştırır umarım.

4--- Annemle babamın kütüphanesi, aslında benim ilk okulum olmuştur.Yakınımdaki dostlar bilir;babamı çok erken yaşda yitirdim.

Bacımla ,üzerimde, anamın yetiştirme hakkı yoğundur,esastır.

“Aç kalacaksın,cebinde tuvalete gidecek paran olmayacak, ama özsaygını ,kendine saygını-itibarını yitirmeyecek, asla ve kat’a yalana başvurmayacaksın” demir-çelik tenbihleriyle büyüdük.

Annemle,babamın evde altyapısını kurdukları entelektüel-aydın hava ve namusunu, başımn üzerinde, daima görünmez bir vicdan-üstbilinç uyarı halesi gibi taşıyıp,durdum.

Yaşamn , yükselen merdivenlerini çıktıkça, bilinç-anlama eşğim de karmaşıklaşmakla birlikte, daha da merak uyandırıcı , yaratıcılığa döl yataklığı yapar hale geldi.

Galaksi merkezindeki binbir ışıklı fırdöndüye koşan ,  bir yavru yıldız gibi.

Bütün bunların kaçınılmaz sonucu, YALNIZLIKTIR.

Namusluca öğrenmek, namusluca paylaşmak,namusluca sevmek.

Ötesi bağlar gazeli…