ANLAMAK değişmektir.

Bilgi ise güç …

“Çöl,ıssız ve sessizdi.Rebeze’de yer ve gök,sanki bu karagünlü iki kahramanı izliyordu.

Ölüm yaklaşmıştı.Ebuzer,karısına dönüp,” Kalk,şu tepeye çıkalım,belki yiyecek bir ot buluruz da,açlığımızı gideririz “ dedi.

Karı koca,bir süre aradılarsa da, yiyecek bir şeyler bulamadılar.EBUZER, zayıf ve bitkin düşmüş,alnında ölüm teri birikmişti.Geri döndüler.Fırtına,uğuldayarak esiyor,çölün ortasında, hurma ağaçlarıyla ayakta tuttukları çadırlarını,parçalamak üzereydi.

EBUZER’in dizleri tutmuyordu.Başı göğsünün üzerine düşmüştü.Karısı, yüzüne baktı ve ölümün gölgesini gördü.İki kanadı kırık, şahin gibiydi.EBUZER, vefakârlığından duyduğu erinci gösteren yorgun ve hasret dolu gözlerle,karısının yüzünü süzdü”…

//

ALİ ŞERİATİ

Ebuzer

Yeniden yazan “ben”.//

KAHRAMANLIK, böyle bir durumdur.

SAPKINLIKsa, insana ait bir alt duygudur. Yani az gelişmişliktir.

GELENEKSEL toplumlar, ister din ağırlıklı/ister din ve gelenek/örf/adet ağırlıklı yaşıyor olsunlar, daima sair toplumlara göre, insani duraklarda, çok daha uzun MOLA halindedirler.

Yine bir İRANLI düşünür, DARYUS SHAYEGAN, bu gibi toplumlara ( ağırlıklı olarak da, İslami toplumlara ) “tarihe geç kalmış toplumlar “ diyerek, durumlarını, apaçık ediyor. Ne var ki, din ve gelenek ağırlıklı toplumlar, özeleştiriden de- eleştirilmekten de ,hiç hoşlanmazlar.

İşte o yüzden, tarihte geç kalmışlardır.

( YARALI BİLİNÇ/ METİS yay. )

Örneğin, insanlığın ortak sapkınlıklarından biri olan erkek-eşcinselliği, rahmetli ATTİLÂ İLHAN’a göre, ANTİK ATİNA – TEBRİZ-ARABİSTAN üçgeninde, şeytani bir yoğunluğa sahiptir.

AKADEMİ’de, sosyoloji hocam olan,rahmetli ordinaryüs(*) profösör SULHİ DÖNMEZER,sıcak ve nemli iklimlerde , eşcinsellik ve yalancılığın, sair iklim kuşaklarına göre, çok daha yoğun olduğunu not ettirmişti.

1975/76…

(*) Diğer ordinaryüs hocalarım , okul başkanımız, NİHAT SAYAR, kamu maliyesi hocamız HALİL NADAROĞLU…

Sevgi ve saygıyla anıyorum.

İNSAN,bilgi edinirken,iki türlü iş yapar.ZORUNLU olarak bilgisinin üretime evrilmesi/dönüşmesi,istikrarlı ve sürekli bir birbirine eklemlenen doğrusal ve dikey ZİHNİ etkinlik.

Bu,haliyle insanın,DUYU durumunun aşkın haline tekabül eder.YANİ insan zihni, adeta bir MATRİKS probleminin üretilmesi gibi geri çekilir.

Bu aşkın hali yeniden anlayarak( zihninde yeniden baştan alarak ),madde dünyasına,tekrardan ve bu kez YÜKSEK bir bilgi olarak geri döner.

Şu halde, en başta bilinegelen “” ideolojilerle” bu şekilde varolmakta olan ve olacak olan 21. Yüzyılı yaşamını, yendien düşünemeyiz.

Bu TEKNO BİLGİ, yeryüzünde ete-kemiğe bürünürken,bunun DÖL yatağı olan ZİHİN-sinir sinapsisleri,yapagelmekte olan işlerini geliştirecek,çıtasını yükseltecektir.

Yani bir bir bilginin ortaya,kendiliğinden çıkması zihin karmaşası, bu noktada sona erecektir.

Öyle gaipten haber alma, cinlerle,ecinlilerle işbirliği halinde olma gibi  komiklikler, artık sona ermektedir.

Bu bilgilenme,yeniden zihni teçhizatlanma-donanımlanma sürecini anlamaya ve anlatmaya,haliyle dinlerin gücü yetmez.

DİNLER, sömürü düzeninin ayrılmaz bir parçası olmaları itibariyle,”kuralları” ellenemediğinden, kendilerini geliştiremezler.

AKSİ geçerli olsaydı, en azından belli başlı,bazı Müslüman ülkeler, en azından ,İTALYA seviyesinde falan olurdu.

DOLAYISIYLA, tasavvuf,sufilik,özellikle de “kişisel gelişim” gibi komiklik taslayan söylemlerle,zamanımızı israf edemeyiz.

Bu önerme,çıtasını YÜKSELTMEK isteyenleredir.

İSTEMEYENLERE, marabalık –biatçılık yolunda,başarılar dileriz…