Ölü bir ruh için otopsi denemesi

Özgürlük düşünmektir

3

1984 yılının ilk aylarında, bugün milli eğitim bakanlığı,hizmetiçi (!?) eğitim enstitüsü olarak kullanılan bina, bir kısmı iki yıllık TURİZİM OTELCİLİK YÜKSEK OKULU, digeri de, dört yıllık turizm otelcilik fakültesi idi.

Dayım,dört yıllıkta ben de iki yıllıkta, öğretim görevlisi olarak, gönüllü ders veriyorduk.Buna rağmen,”devlet” , bize,saat ücreti ödüyordu. vallahi…

Derslere, ikinci devre başladığım için, çocuklar beni çok merak ediyorlardı.Belki inanmayacaksınız ama, bana yüklenen üç ders te, hoca “”yokluğundan” dolayı, koca bir devre ,boş geçmişti.

İlk derste, fark ettim ki, sınıfın ağaları yoklar.Kantindeler.

Hiç sesimi çıkarmadım, “yok” da yazmadım.Belli ki, “kalfalarını”, “Siz derse girin , teneffüste,gelip bize rapor verirsiniz “ şeklinde buyruklamışlar olsa gerekler.

Yanılmamışım.

İkinci derse, en ağır olanı,( sınıfın Sedat abisi) , irice montu omuzlarına atılmış bir şekilde sınıfa girmişti. 

Sırasına giderken , beni , 45 derecelik bir baş açısıyla , hafif küstah bir şekilde de selamlamayı , ihmal etmemişti.

Biz bu durumu, bilerek yedik makamına yürüdük.Ancak, dersi, bu vesileyle, değişik başlatmayı düşündük.

Tekrardan hoş geldiniz arkadaşlar diyerek, gözümüzün kestiği bir erkek öğrenciyi yanıma çağırıp, sınıf kapımızda ne yazdığına bakıp, gelmesini söyledim.Tahmin edeceğiniz gibi, başta çağırdım öğrenci olmak üzere, tüm sınıf ( 39 kişi), bu istemim karşısında, bana tuhaf tuhaf bakmaya başlamıştı.

Öğrencim, yanıma gelip, “ Turizm ikinci sınıf dersliği yazıyor hocam “dedi.

Teşekkür ettim.

Dönüp, tahtaya “,bitirimhane nedir “ şeklinde bir tümce yazdım.

Her kafadan bir ses çıkınca, “Durun” dedim, “Sedat abiniz, tahtaya gelip, bitirim ve bitirimhanenin ne olduğunu size anlatacak, hoş olur,ne dersiniz dedim”…

Sınıf,buza kesti.

Tahtayı sildim.

“Nasıl ders yapacağız” diye sormuştunuz, işte yanıtı” deyip:

“kafanızın içi ne denli özgürse,o kadar zevkli ve neşeli ders yapacağız arkadaşlar” deyip, ısrarla Sedat’ı tahtaya davet ettim.

Sedat,ıkına sıkına geldi.

“Sedat, sen omzunda mont, derse öyle girince,birden,acaba doğru yerde miyim diye endişelendim “ dedim.

“Neyse ki kapımızda, TURİZM 2 DERSLİĞİ yazıyormuş da, doğru yerdeymişim, boşa endişelenmişim ” dedim.

Nasıl ama!

Başımdan geçen bu olayı, bilerek yazıyorum.

Şimdi nedenini anlatmaya geldi sıra.

Bir “”sultan(!)” , bir devlet adamı,bir topluluğa baş olan her kimse…

Şayet, eğer aklı sımsıkı başında ( bile olsa) ise.

DALKAVUKLARI, “o kişinin”,aklının( olabilecek) zayıf yanlarını keşfe çıkarak, hata yapmasını SAĞLAMAYA çalışırlar.

Hatta yakın çevresindeki vezirleri/bakanları/danışmanları, KAFALARININ entrikaların dolambaçlı,karanlık labirentlerine alışık olmaları yüzünden,KARANLIK ve DOLAMBAÇSIZ olmayan hiçbir İYİLİĞE, akılları ermez.

DİNLEYİN…

Günün birinde,çivi ile madeni vida, MADENİ ÇÖMLEK ile TOPRAK ÇÖMLEĞİN , birlikte yolculuk ettiklerini duymuşlar.

Onlar da birlikte yolculuk etmeye başlamışlar.

AKŞAM olduğunda, bir kalasın üstünde bir delik fark edip, geceyi orda geçirmeye karar vermişler.

Deliğe, önce çivi girmek istemiş.

Sağını,solunu yaralamış,berelemiş ve girmekten vazgeçmiş.

Bunun üzerine vida, şansını denemek istemiş.

Çivi, “ben giremedim,sen bu eğri büğrü halinle, nasıl girebilirsin ki demiş” vida’ya.

Vida, şu yanıtı vermiş…

“Ben,senin içine giremediğin bu deliği bilirim.benim eğri, büğrü,pürtüklü olduğumu söylüyorsun.Zaten,benim içeri girmemi sağlayacak olan da, bu özelliğim zaten.

Çünkü o delik de,benim gibi eğri,büğrü, pürtüklü.  

Benim tam denk geleceğim şekilde”.

Bu destek öyküsünden ne anladınız,ne anlamadınız bilemem.

AMA bilmenizi isterim ki, bu ülkeyi 70 küsür yıldır, hep ÇİVİLER yönetiyor.

Bu ülkede VİDA yapmasını bilen, yalnızca İZZET BAYSAL FITTINGS’le,Tarsuslu Hasan Şemsi abimizin BERDAN GALVANİZ şirketleridir…

Ben yazıp, bildirdim.

Gökler gönlünüze göre de verebiliiiir.

Ya da.???