Nereye kadar!

Gideceği yere kadar

ÇÜRÜYEN pattis ve suvaan

“””

bu yolun nereye gittiğini bilmiyorum. tıpkı gece karanlığında yol alan bir vasıtanın yolcusu gibi ancak farların aydınlattığı kadarını görebiliyorum. varmak ya da ulaşmanın boşluğu, aslolanın yolculuğun bizzat kendisi olduğu inancıyla tek bildiğim; gideceğim...”””

ANADOLU’ya son “”gelişimizi” , 1071 olarak kabûl eden tarih anlayışına karşı, ORD PRF MÜKRİMİN HALİL YINANÇ, yıllarca feryad ediyordu; BELGESİZ tarih yazılmaz, bir tarafınızdan tarih uydurmayın “ diye diye” öldü adam!

En çarpıcı ve kısa bildirimi de, “ SELÇUKLUDAN, elimizde, 50/elli tane belge yok, hangi tarih yazılır bu verimsiz ortamda “ diyordu, da, dinleyen yoktu, duyan da yoktu.

Üzülerek belirtmeliyiz ki, bugün,halen yukardaki sıkıntılardan kurtulabilmiş, sıkıntıları çözümleyebilmiş değiliz. AMA çok ilginçtir ki, bu sıkıntıları görmeyen, görmelerine rağmen, nohut oda/bakla sofa yaşamlarının zorluklarını, AFRİKA’daki , avcı // toplayıcı kabilelerle kıyaslayıp, kendini “ sözde” iyi hissederek, “”ooohhh “ diyebilen bir kesimin de varlığını bildirmek zorundayız.

KENDİNİ, kendimizi, İsveç ,norveç,Finlandiya gibi maddi uygarlıkta ileriye gitmiş ülkelerle kıyaslamak yerine, kazanın(!?) dibiyle kıyaslayarak, sahte bir tatmin duygusuna kavuşup, tehlikeden uzaklaşacağını zanneden, bir tuhaf insan kesimi.

BİR ÇEŞİT NİHAT HATİPOĞLU düttürüsü !

YUSUF AKÇURA BEY, büyük ümitlerle,imparatorluk başkentine yani İstanbul’a geldiği günlerden söz ederken, müthiş bir kederden de söz etmemezlik etmez.

NAMUSLU ADAM…

DİYOR Kİ:

“

İmparatorluk, KARLOFÇA anlaşmasından itibaren , adım adım toprak yitirerek, gerisin geriye, ana karasına doğru çekilirken, BAŞKENTTE incelediğim hiçbir arşivde, gazete ve dergide, devlet kademesinde, bu durumla ilgili olarak, TEK BİR SAYFA ARAŞTIRMA, SORUŞTURMA,MAKALE görmedim ,rasgelmedim” diyor.

Şilili BÜYÜK ŞAİR, Pablo Neruda, “” yaşadığımı itiraf ediyorum/ Burhan ARPAD çevirisi “”,kitabında, der ki:

DOĞASI ,KAKTÜS DOLU PAMPALARDAN MEYDANA GELNİŞ BİR ÜLKENİN ŞİİRİ, KADİFE PERDELİ SALONLARDA YAZILAMAZ “ der” ve bize göz kırpar yıllar ötesinden.

((  Pablo Neruda veya doğum adıyla Ricardo Eliezer Neftalí Reyes Basoalto (12 Temmuz 1904; Parral, Şili - 23 Eylül 1973, Santiago), Şilili yazar ve şairdir.)))

Bundan esinlenerek, biz de, TÜRKİYE gibi bir ülkenin toplum bilimi/sosyolojisi , üniversite odalarında, dersliklerinde, PROF çalışma odalarında öğrenilmez diyoruz.

SAHAYA inilmesi gerekir.

KASIM 2002 den itibaren, “bu ülke”, bu insanlar,bu hale nasıl geldi diye,ne kadar düşündük!?

NE kadar “” verili” olanların, pompalananların dışında bir “” hava tutturduk!?”

PATATES, SOĞAN,SARIMSAK, sessiz istilâ lakırdılarından başka , işin özüne , iltihabın patlatılmasına yönelik NELER YAPTIK YA DA  yapabildik mi!

Ne gezer!

AMA, ülkemizde,  çok yüksek tonda gelişen ve durdurulamayan bir AKIM var.

İNSANİ ÇÜRÜME…

Daha da beteri, dayatılanlara , kayıtsız,şartsız BAŞEĞME.

Peki “” din” burada nereye düşüyor!

Hiç sormayın…