Gece kuşu

Gece, bütün kötülükleri örten , görünmez bir şal gibidir.İnsan, gecenin füsunkâr(gizli,açık olmayan) huzurunda, isterse kendiyle baş başa kalıp, diğer insan kardeşleri için düşünebilir.DÜŞÜNMEK, cümle içinde kullanılışına bakıp da, çok kolay bir eylem sanılır.Ama öyle değildir.

DÜŞÜNMEK, üzerinizdeki bütün korkuları,kirleri, önyargıları,inanç artıklarını…

Elinizin tersiyle itebilmek demektir.

İşte o yüzden, düşündüğünüzü sandığınız şey, zihninize şurdan buradan ordan,tıkıştırılan ıvır zıvırın, tekrar edilmesinden başka bir şey değildir.

Okuyun bakalım bulduklarımı…

Tek bildiğimiz şey eğitmek iddiasında olduklarımızı barbarlaştırmak, onları hayata hazırlar gibi yaparak hayat karşısında silahsız bırakmak.

Tanrılara kurban vermeyi ve din adamlarını(!) onurlandırmayı reddetmek aslında kimseyi öldürmez ama ekoloji/çevre  konusunda cahil olmak ve biyolojiyi hor görmek, tüm insan türü için en trajik geleceği hazırlamaktadır. Bizim dinlerimiz ( varolanlar )  vebadır ve onları destekleyen iktidarlar zehirleyici fesat çeteleridir, bizim ruhaniliğimiz( yani sözde varolan dinlerin içindeki)  zihinsel yetilerin mastürbasyonundan başka bir şey değildir...

Dünya çirkin, giderek daha da çirkinleşecek, ormanlar balta darbeleriyle yok oluyor, her yandan şehirler her şeyi yutarak yükseliyor, çöller her yerde yayılıyor, çöller de insanın eseri. Toprağın ölümü şehirlerin uzağa yansıyan gölgesidir, şimdi buna suyun ölümü de ekleniyor, sırada havanın ölümü var, ama dördüncü element olan ateş, diğerlerinin intikamını almak için varlığını sürdürecek; bizler sıramız geldiğinde ateşle öleceğiz. Evrensel ölüme doğru ilerliyoruz, en bilgili ve görgülü olanlar bunun farkında.

Aslında, dinsel ve ahlaki fikirlerin kaynağı insandadır, bunu insanın dışında aramak anlamsızlıktır; insan metafizik ( duyuötesi)  bir hayvandır ve evrenin yalnızca kendi için varolmasını ister, ama evren insanı bilmez, farkında değildir .

 İnsan, bu tanımazdan gelmeye teselli bulmak için uzamı ( zamanı )  tanrılarla, kendi imgesinden yarattığı tanrılarla doldurur.  Böylece, içi boş gerekçelere tutunarak yaşamayı başarırız, ama bu gayet hoş ve teselli edici gerekçeler, bizler gözlerimizi kuşatması ve tehdidi altında yaşadığımız ölüme ve kaosa açtığımızda hiçliğe düşerler.

 İman, boş şeylerden biridir ve bu dünyanın doğası üzerine insanı aldatma sanatıdır.

Her yoksul, bir başka yoksul doğurarak sefalete yeni bir rehin verdiği andan itibaren suçlu olur.

..On milyonlarca insan savaş için çalışıyor, ahlak ile çıkarın ittifak yaptığı bu çözüm yolunu bozmayı artık hayal bile etmiyoruz,"

Reklamlar

Report this ad

Hiçbir şey olduğundan fazla değil, her şey başka bir şey olma iddiasında, göründüğü gibi olmayı reddediyor.

Sansürün egemen olduğu ülkelerde gerçekliği inkar etmekten helak olunuyor; sansürün kalktığı ülkelerde herkes aklına geleni söylüyor. Farklılık önemsiz gelebilir, çünkü yalan söylemek ile kendini yitirmek aynı anlama geliyor ve yalan söyleyenlerin de günün birinde kendini yitirenlere katılacakları varsayılır. 

Esin perileri yeryüzünü terk etti, güzel sanatlar öleli kaç kuşak oldu, dalavereciler alanı boş buluyor, daha inanılmazı asla yaşanmadı ama en üzüntü veren şey onların dalaverelerine karşı duranların bile bize hiçbir şey önermemeleri, boş laflardan başka bir şey etmemeleridir. 

Şehirlerimiz birer kabusa döndü, şehirliler termitlere benziyor artık, her inşa edilen şey iğrenç çirkinlikte, biz artık tapınaklar, saraylar ya da mezarlar, zafer alanları ya da amfiteatrlar inşa etmeyi bilmiyoruz. Her adımda gözümüze hakaret ediliyor, kulağımız sağıra çevriliyor ve koku duyumuz umutsuzluğa kapılıyor, yakında kendimize, düzen neye yarar diye sorar hale geleceğiz.

Bu şekilde bu dünya, daha ne kadar bizim soysuzluğumuza dayanır ki!