Bir  ERNESTO GUEVARA LYNCH

Yazısı

14 Haziran 1928 günü, ARJANTİN-  ROSARIO’da doğar ERNESTO.

Yani dünyada bilinen yaygın adıyla CHE…

Ekim ayının SEKİZİ, katledilişinin 50. Yılı…Bolivya’da, CIA köpeği bir general olan BARRIENTOS tarafından yakalanır ve anlayabildiğimiz kadarıyla , YAKALANDIĞI dağ evinde, tahta masanın üstünde , KAN KAYBINDAN ölmesi için, yaralarına müdahale edilmez…

CHE kimdi,ne istiyordu yaşamdan , nasıl bir yaşam kurdu/ kurabildi  kendine…

Başka bir yazının konusu.

1997 yazı, Avrupa kıtasında , CHE yılıydı.BOLİVYA’da olan mezarı, KASTRO ile yürek yüreğe savaşarak , BATISTA diktasından özgürlüğe kavuşturdukları  KÜBA’ya , bir deyişle “ruh ülkesine” geliyordu.

DOĞDUĞU Arjantin yerine.

Demekki YOLDAŞLARI, KÜBA topraklarında, ruhunun daha huzur bulacağını düşünmüş olmalılar.

TEMMUZ sonlarına doğru,HOLLANDA AMSTERDAM – havaalanındayım.Doğrudan ANKARA’ya uçacağım.

Beni yolcu edenlerden genç olanı,bana  uzattığı faturayı , gümrük bankosu arkasındaki bir odayı işaret ederek , faturayı orada kaşelettirebilirsem , fatura üzerinden yüklü bir vergi iadesi alabileceğini söyledi.

Yaşlı olan refakatçim, genç olana kızdı, “Senin yüzünden başımıza bir hal gelecek, bir daha bu memlekete giremeyeceğiz “ diye homurdandı.

Genç olan , “ Merak etme, Hüseyin Abi bu işi şipşak çözer,hiç gerilmeyin” dedi.

Fatura elimde, bankonun ardındaki ,yan yana işlem odalarından , işaret edilene doğru  yürüdüm.

İçerde, tam da gıcıklandığım bir zenci tip ; elinde kafam kadar bir kaset çalar, tıstaka tıstak , cuppudu cup ,çalıyor, senin ayı da , müziğe göre ,ayakta oynuyor, göya içeriye iş yaptırıyor.

( Mesele burada , zenci değil. Her kim öyle görgüsüzlük yapsa, aynı tepkiyi veririm.

Dayanamıyorum görgüsüzlüğe.

Hele de şimdi GÖRGÜSÜZLÜK iktidar ya.Sokağa çıkasım gelmiyor…))

Neyse, birkaç eziyet dolu dakikadan sonra , syktirdi gitti pislik.

Baktım,masa başındaki memur, hayli koyu tenli, Hollandalı olamaz dedim kendi kendime.

Bir giriş yaptık, fatura,mühür falan dedikse de, raflardan bir klasör aldı, evirdi çevirdi, galiba sizin işlem iptal edilmiş birader dedi.

Ben de “ Madem öyle, dükkan sahibi neden beni uyarmadı,aksine bu işlemi tamamlama mı belirtti” diye sürdürdüm sözlerimi.

Birader bana bakıp ,dururken ,duvarda KOCAMAN POSTERİYLE O’nu gördüm.

“Oooo “ dedim gülümseyerek, “ Komandante Che Guevera “ dedim.Birden yüzündeki “memur” ifadesi kaçtı,gitti.

Bir tebessüm, bir rahatlama, çok aranan birini bulmanın görece rahatlığı belirdi.

“ OOo you know KOMANDANTE CHE mister” dedi.

“Ulan kim bilmez CHE’yi…” deyip, aniden bir iç tepiyle , “”bir iki üç daha fazla Vietnam” sloganı ile “Ölüüüm, nerden gelirse gelsin, hoş geldi sefa geldi” diye orta karar , buyurgan bir ses tonuyla ünledim.

O ana kadar , yan gözle, salondaki bankodan beni izleyen bizimkileri de kolluyorum.

Bizim memur,bu tebessüm içinde, sürdürdü konuş masını ; bayım,biliyor musunuz,biz Arjantinli’yiz, benim babam da doktor, Buenos Aires üniversitesinde okudu ,der demez ,ben, yoksa KOMANDANTE’nin  sınıf arkadaşı mıydı dedim.

O da,nasıl tahmin ettiniz diye sorgulandı.

Ben, “Kalk yerinden,yanıma gel “ dedim gözlerinin içine bakarak.

Yanıma gelen ARJANTİNLİ’ye sarılıp, yanaklarından öptüm.

Oğlan şaşırdı,” Niye beni öptünüz “ dedi haliyle.

Ben de,matematik bilmez misin, A=B , B=C İSE A=C OLUR yoldaş dedim.

Kafası iyice karıştı bizimkinin.

Açıkladım…

A Komandante, B baban, C de sensin diye devam ettim.Madem sınıf arkadaşları, CHE’nin  kokusu babana sinmiştir, babanın kokusu da sende olduğuna göre, CHE ‘nin  kokusu bu yolla ,sana da gelmiştir, onu koklamak için seni öptüm,anladın mı dedim.

Tatlı, çocuksu bir sersemlikle bana baktı. Haa sizin fatura dedi, ha yoldaş dedim, onu bîzahmet mühürleyiversen de,uçağı kaçırmasam!

Tabi,tabi deyip, mühürledi bizim vergi iadeli faturayı da!

Dışarı çıktım,bizimkiler kayıp, bankoda değiller.Orası,burası derken ,kafeteryanın usul bir yerinde,küçük bir masaya çökmüşler, anam,koma halinde gülüyor, bacım da gözleri şişmiş neredeyse.

Bankoda beni izlerlerken , tam da bizim ARJANTİNLİ’Yİ öpmeden önce anam,Allah vere,abinin başına bir hâl gelmeye gümrükte deyince,bacım da,merak etme anam,abim, BM genel sekreteri gibidir, bir yol bulur mutlaka demiş ve ardından ben,şapur şupur ARJANTİNLİ’yi öpmeye başlayınca,kıyamet kopmuş, anam önce bankoya yıkılmış gülmekten,bacım da, ben demedim mi anne ,abim bir yolunu bulur diye,birbirlerine yaslanıp, “olay mahalinden” uzaklaşmışlar.

“Al “ dedim bacıma, “Mühürlü faturan”…

“”Abi nasıl hallettin,adam önce mühürlemiyecekti galiba “”dedi.

“ Evet,mühürlemeyecekti” dedim.

“Ama sonra araya CHE girip  ,halletti” deyip, durumu anlattım.

Annem  başınıbir süre  masadan , gülmekten kaldıramadıydı ,rahmetli.

Viva komandante CHE…