Sonsuz(sungur) bey tarihinden

“””halihazIR’a”” hüküm ki…

Bu ülkenin , ipe sapa gelmez, siyasi tutum ve davranış “”” haleti ruhiyesi” üzerine, bir deneme…

“”

SEN ORMANI BOŞ ZANNETME, BELKİDE BİR KAPLAN UYUMAKTADIR”…

Kargayla aynı kafese konan BÜLBÜL’ün sesi kesilir…

KARGALAR’ın aralarındaki “” gaklaşma” , bizi ırgalamaz.

ON insan bir masanın başında , yemek yer.

İki köpek, bir leşin başında uyuşamaz, birbirlerini yer.

Biz, yemeğimizi yeyip, işimize bakarız.

BİR padişah, halkın bahçesinden bir ELMA yerse, “ kulları”, o ağacı kökünden söker.

KENDİNİ, saplantılı bir şekilde,  bağlı saydığı  siyasi cepheyi, HATASIZ sayıp, diğer tüm varolanları DÜŞMAN bellemek, ülkemizdeki, genel sağ siyaset taraftarlarının ortak paydasıdır.

Bu denli olmamakla birlikte, kimi SOL tutkunlarında da, aynı tavır içinde olabilmektedir.

“”

Babamın büyük amcasının, iki oğlu vardı.İkisi de ( hele küçüğü )  iflâh olmaz DEMOKRAT partili,devamında da, ADALET PARTİLİ idiler.

Çocukluğum , babam ölene kadar, özellikle küçüğün CEHEPE ‘ye kustuğu nefreti dinlemekle geçmiştir.”””

Bu nefreti,hiçbir zaman da “ anlatamadılar”…

Herhalde “birisinden” nefret etmek gerektiği için NEFRET ediyorlardı.

Yahut , adalet partili olmak,ACABA,  CHP’den, İnönü’den nefret etmeyi gerektiren , BİR varoluş biçimi miydi!

Böyle bir nefretin ( içeriksiz/nedensiz sevgisizliğin )  altyapısı, toplumumuzda var.

Örnek mi:

ADIYAMAN ilinde, Kâhtalı’lar, Gergerli’leri sevmez’ler.

NEDEN diye sorsan, bi halt anlatamazlar …

ADANALI MERSİNLİ’yi sevmez.

Neden! İkisi de bilmez…

Türkler Ermeniler’i, Ermeniler de Türkleri sevmezler.

DÜNYADA sevgisizlik, nefret etme “” gereksinimi” o kadar çok ki!

Büyük bir kamu kurumundan emekli olmuş, tanıdığım, “tarım ürünleri” işi yapan bir şirkete girmişti.

Burhanettin Kocamaz başkan seçilince, yanında görev aldı.

Sık sık telefon eder, Tarsus’ta isem, mutlaka uğramamı ister, kahve içer, arada sırada da ,aşağıya , “”yemeğe”” inerdik.

Ben, personel salonuna girmemizi ister, o da aksine, başkanın karşısına oturmamızı isterdi.

Bu maç, berabere bitmişti.

Bir gün,Tarsus mezarlığında, her nasılsa, bir CHP konusu açıldı.

“Ne zaman bize teşrif edeceksiniz, ne arıyorsunuz orda” demez mi!

Meğer , beni CHP’li sanırmış.

Ben de,damarına bastım.

ALLAH aşkına söylesene dedim.

CHP’ye duyduğunuz bu mesnetsiz / DAYANAKSIZ , ÖFKE KİN GICIK balgam neden !

Kan beynime sıçramıştı.

Bir mezarın başına otutturdum.

NATO’ya kim soktu bu ülkeyi!

SİZ…

Birleşmiş Milletler’e …

SİZ.

ELİN Koresi’ne, 5000 tane memleket çocuğunu, ne sykyme gönderdiniz!

Kim gönderdi!

SİZ.

Menderes’i, günlerce,haftalarca uyaran, anlatan.

DAYANAMAYIP, “tarihi kişiliğini” ortaya koyarak, “ SİZİ BEN BİLE KURTARAMAM” diyen kimdi!

Herhalde KARGA ÇAVUŞ değildi.

İnönü.

AYNI İnönü, dünya dengeleri bağlamında, 2. Harp sonuna doğru, müttefiklere hoş görünmek için, üç,beş tane “”Türkçü’yü”” hapsettirmesini, bana , habire, MARİFET gibi anlatmayın dedim.

KABAK tadı veriyor.

Peki dedim, TÜRKEŞ ve bir gurup subay, 1950’lerin ortasında, amerikaya ne için gönderilmişti.

YANIT yok…

ARA sonuç…

Bir toplumun , EN KÜÇÜK ORTAK paydasının, davranış ORTALAMASI neyse, siyaset anlayışı da odur.

KAPATALIM…

HİÇ ölmeyecekmiş gibi yaşama “ sahteliğine “ sahip olan zihinlerden oluşan bir toplum, insanlık KÜTÜPHANESİNE , daima sahte eserler bırakır…

Dedim ve yazdım…