9. bölüm

Tabiatüstü bir mâna raksı gibi, içinde dolanıp duran sözler , aniden,yoktan varolan patikaları aşarak gelip,huzurlu bir yerleşikliğe dönüşmüştü.

Geceler boyu , burada bu odada,eskinin yıkılıp,yeninin kurulmasını,kurulabilmesini düşünmüş, gündüzler gecelerin,geceler de gündüzlerin gerdanlığı olmuş,birbirinin içinde sanki bir sisin sırtından indiği dağlara geri dönnesi gibi, yitip gidivermişlerdi.

Yeryüzünde bilebildiği tüm günahlarının , eski ve sararmış resimlerin hapsolmuş mâna titreşimlerinin içinde olabileceğini kendine tekrar ederek, görebileceği tüm maskelerin içine bakmayı düşündü.

“Zavallılar “ diye habersiz bir kelime geçti zihninden.

“Zavallı maskeliler”.

“Aslında sokak köpeklerinden bile sahipsizsiniz,farkında mısınız ?”

Kime doğru konuşuyordu! Şuurunun apansız gölge oyunlarının tesirinde kalmak tehlikesi.

Odanın.

Odasının tam orta yerinde durmuş,sanki çevresinde kendini mahçubîyet içinde dinleyenler varmış da, onlara tenbihlerini aktarıyor gibiydi.

Düşündüğü ,bir masal kahramanının bitmeyen gücü ve saadetinin sürekli kılmayı murad ettiği bereketli yarınları,bir cennet rûyası biçiminde var edebileceğini , kendisi gibi diğer ölümlülere de malûm etmek  istediği zorlu zamanlarmıydı!

Diğer ölümlülere de anlatmak istediği, bu yeni yol arkadaşını tanıtmak,zihinlerinde kendisi gibi var edebilmelerini sağlamaktı sadece.Bu yol arkadaşı,tahmin edilenlerin dışında,soluk alabilen bir haldi.Bu hâlin ,hissedilen baştan çıkarıcı dîmağ lezzeti,aslında insanın kendisi gibi bir insana hasretinden başka bir şey değildi.

Bilmekten zîyade,ilkin bulmaktı aslolan , bu durumun varoluşu önünde.Arayanlar,belki bulamayacaklardı.Ancak bulanların , daima  arayanların arasından çıktığını hatırladı.Doğduğu odaya, çatlamış toprağa hasret eden suyun , toprağın etinde kayboluşu gibi girdi.Gözlerini,sadık birine emanet edildiği belli olan duvarlara, sınırları görülmeyen bir serveti süzer gibi gezdirdi.Evet,aradan onca zaman geçmesine rağmen , hayata gözlerini açtığı bu oda,aklın tek bir mevsimi gibi muhafaza edilmişti.

Anası Besime Hanım’ın bir görüşte tanıdığı tütün tabakası,doğduğunda yapılmış kirevit yatak,bütün ûkde ve hasretleri boylu boyunca görüp, sükûnetini bozmayan boy aynası.

Hep bir aradaydılar artık.

Döndü , aynaya doğru birkaç adım attı.